Ondertoezichtstelling van een kind
Bij een ondertoezichtstelling wordt een kind onder toezicht gesteld van een stichting die belast is met jeugdzorg. Dit noemen we een gezinsvoogdijinstelling. Voorbeelden hiervan zijn Jeugdbescherming Noord, Leger des Heils Jeugdzorg & Reclassering, Regiecentrum Bescherming en Veiligheid en de William Schrikker Groep.
De gezinsvoogdijinstelling behoort binnen vijf dagen een van haar medewerkers als gezinsvoogd te benoemen. De taak van de gezinsvoogd is om ervoor te zorgen dat de ontwikkelingsbedreigingen van het kind worden weggenomen. Daarvoor wordt een praktisch plan van aanpak opgesteld voor een aantal doelen die moeten worden bereikt.
Wanneer wordt een kind onder toezicht gesteld?
Een ondertoezichtstelling wordt uitgesproken door de kinderrechter. Daarvoor moet worden aangetoond dat kinderen opgroeien in een situatie die een ernstige bedreiging vormt voor hun zedelijke of geestelijke belangen of gezondheid.
Ook moet voor de kinderrechter vaststaan dat de ouder of ouders hulpverlening die wordt geboden vanwege de zorgen om het kind, weigeren of onvoldoende accepteren.
Tot slot moet de kinderrechter de verwachting hebben dat de ouder of ouders binnen een aanvaardbare termijn weer zelfstandig de verantwoordelijkheid over de verzorging en opvoeding van het kind kunnen dragen.
De juiste bijstand bij onderzoek en ondertoezichtstelling
De Raad voor de Kinderbescherming dient meestal het verzoek tot ondertoezichtstelling in bij de rechtbank. Hieraan gaat een onderzoek door de Raad vooraf.
Wordt u geconfronteerd met een onderzoek door de Raad voor de Kinderbescherming? Dan is het heel belangrijk dat u op de juiste wijze wordt bijgestaan. In een vroeg stadium kan daarmee een groot verschil worden gemaakt en een ondertoezichtstelling van uw kinderen worden voorkomen.
De ondertoezichtstelling van kinderen is erg heftig voor ouders en kinderen. Er wordt immers ingegrepen in hun gezinsleven. Een gezinsvoogd moet ouders ondersteunen en begeleiden, zodat zij zo snel mogelijk weer zelfstandig voor hun kinderen kunnen zorgen. In de praktijk ontstaan er vaak communicatieproblemen en conflicten tussen de gezinsvoogd en de ouders. Daardoor wordt het belang van het kind nogal eens uit het oog verloren, waardoor een ondertoezichtstelling onnodig lang voortduurt en zelfs tot een uithuisplaatsing kan leiden.
Ondertoezichtstelling: maximaal 1 jaar
Een ondertoezichtstelling kan voor maximaal 1 jaar worden uitgesproken. Daarna moet de kinderrechter toetsen of de ondertoezichtstelling moet worden verlengd. De rechter kan de ondertoezichtstelling ook uitspreken voor een termijn die korter is dan een jaar. Dat is soms goed om de druk erop te houden, de gezinsvoogd te stimuleren om constructief te handelen en onnodige vertraging te voorkomen.
Op ons kantoor is mr. Susanne Wolfert gespecialiseerd in het jeugdrecht. Zij behartigt uw belangen om een onnodige ondertoezichtstelling te voorkomen. Is er toch sprake van ondertoezichtstelling, dan zorgt zij ervoor dat er goede afspraken worden gemaakt met de gezinsvoogd en dat de ondertoezichtstelling zo snel mogelijk kan worden beëindigd.
Uithuisplaatsing
Met een machtiging uithuisplaatsing kan de kinderrechter een minderjarig kind uit huis plaatsen. Deze kinderbeschermingsmaatregel is mogelijk als:
1. dat nodig is in het belang van de verzorging en opvoeding van het kind;
of
2. de geestelijke of lichamelijke gesteldheid van het kind moet worden onderzocht.
Voor een uithuisplaatsing verleent de kinderrechter een machtiging aan een gezinsvoogdijinstelling. De rechter kan een machtiging uithuisplaatsing alleen verlenen als het kind tegelijkertijd onder toezicht wordt gesteld van een gezinsvoogdijinstelling of als dat al is gebeurd.
Zorg voor goede bijstand bij uithuisplaatsing
Een uithuisplaatsing is heel heftig. Voor u als ouders, maar zeker voor uw kinderen. Uit onderzoek is gebleken dat een uithuisplaatsing zeer traumatisch voor kinderen kan zijn. Juist daarom is het zo belangrijk dat deze maatregel alleen in het uiterste geval wordt uitgesproken.
In de praktijk zien we dat er vaak onnodig om uithuisplaatsing wordt verzocht. De gezinsvoogd kan met ouders nog betere afspraken maken en/of de ouders worden gewoon niet goed begeleid.
Mr. Susanne Wolfert staat u bij om uithuisplaatsing te voorkomen. Ze begeleidt u bij het stroomlijnen van afspraken en de communicatie met de gezinsvoogd. De wet biedt meerdere mogelijkheden voor ouders om grip te hebben en te houden op een ondertoezichtstelling en uithuisplaatsing. Susanne helpt u om uw kinderen weer zo snel mogelijk thuis te hebben en te houden.
Maak een afspraak: bel of stuur een e-mail
Onderzoek door de Raad voor de Kinderbescherming
De Raad voor de Kinderbescherming kan verschillende onderzoeken doen in het belang van het kind. Wat en hoe er precies wordt onderzocht, kan sterk verschillen. Lijkt een kind klem te zitten tussen twee scheidende ouders? Zijn er ernstige problemen thuis? Of heeft een koppel zich aangemeld om pleegouders te worden of om een kind te adopteren?
Er zijn veel verschillende redenen om een situatie te onderzoeken. Maar ook elke situatie is anders. Daarom zijn er kwaliteitsregels gemaakt. De Raad wil elk onderzoek zo goed mogelijk uitvoeren en doorloopt altijd dezelfde stappen.
1. Plan maken
Voor elk onderzoek wordt een plan gemaakt. De onderzoeker beschrijft hierin het probleem of de vraag. Ook staat in het plan met wie er allemaal wordt gepraat. Want het onderzoek moet een compleet beeld opleveren van de situatie van het kind.
2. Gesprekken voeren
Behalve het kind zelf komen de ouders en eventuele andere kinderen van het gezin aan het woord. De onderzoeker praat ook met mensen die het kind en het gezin goed kennen. Dat kan thuis gebeuren of op het kantoor van de Raad voor de Kinderbescherming.
Afhankelijk van het probleem of de situatie praat de onderzoeker ook met experts, zoals een gedragsdeskundige of een jurist.
3. Rapport schrijven
Als alle informatie is verzameld, schrijft de onderzoeker een rapport. Hierin staat wat de situatie van het gezin is en wat er tijdens het onderzoek is gebeurd, gehoord en gezien. Het rapport eindigt met een advies.
Het advies wordt besproken met de ouders, en ook met het kind als dat minstens 16 jaar oud is. Aan de ouders wordt een concept rapport verstuurd waarop gereageerd kan worden. Daarna wordt het rapport definitief gemaakt.
4. Actie in gang zetten
De Raad voor de Kinderbescherming kan verschillende dingen doen met het rapport. Behalve de ouders kunnen ook de rechter, de officier van justitie of het ministerie van Veiligheid en Justitie een kopie ontvangen. Dat is afhankelijk van het onderzoek. Er zijn verschillende soorten acties mogelijk. Als een kind bijvoorbeeld iets strafbaars heeft gedaan, staat in het advies welke straf het beste past. Gaat het om problemen thuis, dan kan de raadsonderzoeker een verzoek bij de rechter indienen voor een maatregel van kinderbescherming. Is er sprake van een conflictscheiding, dan kan de Raad advies geven over waar het kind het beste kan wonen.
Van Lelyveld Advocaten komt op voor uw belang
Het kan de beste overkomen. Zelfs met de beste bedoelingen doen we wel eens iets verkeerd of soms wordt u ten onrechte ergens van beschuldigd. Neem direct contact op met mr. Susanne Wolfert als de Raad voor de Kinderbescherming bij u aanklopt. Moet er een onderzoek komen naar de situatie bij u thuis? Verloopt uw scheiding met veel strijd? Laat u direct bijstaan door een betrokken en deskundige advocaat. Daarmee voorkomt u dat de situatie uit de hand loopt.
